Աշխարհի խորքում մի շա՜տ գեղեցիկ ծով կար: Նա շատ խաղաղ էր, այնքան խաղաղ, որ նույնիսկ ալիքներ չուներ, և մարդիկ նրան անվանեցին ≤≤Անալիք ծով≥≥: Այդ ծովի ջուրը այնքան մաքուր էր, որ նույնիսկ թափանցում էր: Նրա տեղը շատ քիչ մարդիկ գիտեին, դրա համար էլ ծովի ջուրը շատ մաքուր էր: Ժամանակներ անց լողացողների թիվը սկսեց շատանալ: Մարդիկ սկսեցին կեղտոտել ափը՝ գցում էին ծխախոտներ, թողնում էին սննդի մնացորդները և նմանատիպ առարկաներ: Հետո սկսեցին աղտոտել ջուրը՝ գցում էին թղթեր, անձեռոցիկներ, մոմլաթե տոպրակներ, օրեցօր այդ աղբը շատանում էր: Ձկները, մտածելով, թե դա կեր է , ուտում էին և սատկում: Սկզբից ծովը իր աիքներով փորձում էր հարթել մարդկանց անշնորհք վերաբերմունքը: Բայց մարդիկ շարունակում էին կեղտոտել ծովափը: Եվ ծովը սկսեց հեռանալ ափից:
Քիչ-քիչ ցամաքեց: Երբ ծովը էլ չկար, մարդիկ տեսան իրենց սխալը և ուշքի եկան, սկսեցին հավաքել աղբը ափից, ու ծովը ետ եկավ, և մարդիկ սկսեցին խնամքով վերաբերվել բնությանը:
Այդ երեկոյան այնքան ցուրտ էր… Ձյուն էր գալիս, խավարը թանձրանում էր, իսկ երեկոն տարվա մեջ վերջինն էր՝ Նոր տարվա նախօրեն: Այդ ցրտին ու խավարին փողոցներով ոտաբոբիկ ու գլխաբաց, մի փոքրիկ աղջիկ էր թափառում, ճիշտ է, երբ տնից դուրս էր գալիս կոշիկներով էր, բայց մի՞թե շատ օգուտ էին բերում հսկայական հին կոշիկները, որոնք առաջ նրա մայրն էր կրում, ահա թե ինչքան մեծ էին դրանք: Ու աղջիկն այդ օրը կորցրեց իր կոշիկները, երբ ամբողջ թափով սլացող երկու կառքերից վախեցած՝ փորձեց վազքով կտրել փողոցը, մի կոշիկը նա այդպես էլ չգտավ, իսկ մյուսը մի տղա խլեց՝ հայտարարելով, որ դրանից իր ապագա երեխաների համար հիանալի օրորոց կստացվի:
Անէկրան հեռուստացույցը
Մի անգամ հայրիկիս հետ գնացինք հեռուստացույց գնելու: Մենք ճանապարհին մտածեցինք, որ կարելի է գնել անէկրան հեռուստացույց, և մենք գնեցինք այդ հեռուստացույցը: Երբ մենք բերեցինք այդ անէկրանհեռուստացույցը, մայրիկս զարմացավ և ասաց.
-Դուք գժվե՞լ եք, ինչո՞ւ եք անէկրան հեռուստացույց գնել:
-Մենք որոշեցինք, որ կարելի է գնել անէկրան հեռուստացույց, — պատասխանեցի ես:
-Լա՛վ, դո՛ւք գիտեք, — ասաց մայրիկը:
Եվ հայրիկը տեղադրեց այդ անէկրան հեռուստացույցը, իսկ ես պարապ չմնացի, նույնպես օգնեցի հայրիկին՝հեռուստացույցը տեղադրելու հարցում: Երբ տեղադրեցինք այդ հեռուստացույցը, ինչ-որ տարօրինակ բան կատարվեց, հեռուստացույցի լարերը սկսեցին վազել և խառնվել ու ասացին.
-Վայ, վա՜յ , մեր սիրելի էկրանը կորել է:
Ես և հայրիկս հասկացանք, որ անէկրան հեռուստացույցը պիտանի չէ, որոշեցինք վերադարձնել խանութին և գնեցինք նորմալ հեռուստացույց:
Հոգնակի և եզաի
Արկղեր-արղ
Արկղեր-արկղ
Սիրամարգ-սիրամարգներ
Տուն-տներ
Տետրեր-Տետր
Երեխա-Երեխաներ
Ժամացուց-Ժամացուցներ
Նստացուց-Նստացուցեր
Տոներ-տոն
Հորաքուր-Հորաքույրեր
Սիրամարգ-Սիրամարգներ
Տուն-տներ
Տետրեր-Տետր
Երեխա-Երեխաներ
Ժամացուց-Ժամացուցներ
Նստացուց-Նստացուցեր
Տոներ-տոն
Հորաքուր-Հորաքուրեր
Պատառաքաղների վեճը
Մի անգամ ծննդյանս օրը ես հրավիրեցի իմ ընկերներին ` ելակով տորթ ուտելու: Որոշեցի շատ գեղեցիկ սեղան գցել: Հանեցի տոնական ափսեները, բաժակները, իսկ երբ մոտեցա պատառաքաղներին, ապշեցի պատառաքաղները կռիվ էին անում:
— Հիմա էլի կվերցնեն փոքր պատառաքաղները, ինչպե`ս միշտ, նրանք են դրվում տոնական ափսեների կողքը, իսկ մենք նուրբ ենք, փայլուն, ոսկեզօծ և նախատեսված ենք համով դեսերտ ուտելու համար,- գլուխ գովացին փոքր պատառաքաղները:
_ Բա մենք ին`չ ասենք,- խառնվեցին վեճին դանակները,- առանց մեզ սեղանից օգտվել չիլինի: Չէ՞ որ մենք համաչափ փոքրացնում էնք ուտելիքը, և սեղանից օգտվելը դարձնում էնք հարմար և գեղեցիկ: Այսքանը լսելով` ես ասացի.
-Մի ` վիճեք, սիրելիներս, դուք բոլորդ էլ պետքական և շատ անհրաժեշտ սեղանի պարագաներ եք , ուղղակի ամեն մեկդ ունեք ձեր նշանակությունը ` կախված, թե ինչպիսի ուտեստ է դրվելու սեղանին: Այնպես որ հաշտվեք իրար հետ ու ամենմեկդ էլ սպասեք ձեր ժամին:
Տնային աշխատանք
Փայտ-փո-րիկ, վա-րա-գույր, պա-հա-րան, աղ-բար-կըղ, քաղ -ցրա-վե-նիք, թըխ-վա-ծքա-բլիթ, գը-րա-տախ-տակ
Կախարդական մատիտները
Մի անգամ հայրիկս ինձ նվիրեց գեղեցիկ տուփով գունավոր մատիտներ: Ես շատ ուրախացա, վերցրեցի
Նկարչական ալբոմը և սկսեցի նկարել: ԵՎ հենց մատիտը մոտեցրեցի թղթին հրաշք կատարվեց ` առանց ջանքեր գործադրելու դեղին մատիտը նկարեց
Պայծառ արևը, կապույտը` երկինքը և կապույտ լճակը, կանաչը` խոտերն ու ծառերի տերևները, իսկ կարմիր մատիտը զարդարեց ծառը հյութալի խնձորներով:
Մյուս գույնի մատիտներն էլ պարապ չմնացին: Նկարեցին հեռվում դաշտերը, արածվող ոչխարների հոդերը իրենց հովիվի հետ: Լճակում ավելացրեցին հպարտ և շքեղ սպիտակ կարապներին: Իմ նկարը կարծես թե կենդանացել էր- `ժպտում և կանչում ինձ կանաչ դաշտի ծաղիկները հավաքելու: Հրաշալի նկար ստացվեց :
Առանց սլաքների ժամացույցը
Մի անգամ երեկոյան ես մոռացա լարել մեր ժամացույցը, և նա խռովեց և որոշեց ինձ պատժել:
Առավոտյան, երբ ես արթնացա , սովորության համաձայն նայեցի ժամին, և ինչ տեսա ` ժամացույցի սլաքները անհետացել են: Եվ զարմանքս մեծացավ, երբ նկատեցի, որ թվերն էլ խառը հերթականությունով էին դասավորվել:
-Սա անհաջող կատակ է, — ասացի ես ժամացույցին,-
շուտ վերադարձեք և զբաղեցրեք ձեր տեղերը, թե չէ ես դպրոցից կուշանամ:
-Ուշացիր, որ իմանաս, թե որքան կարևոր եմ ես,-պատասխանեց ժամացույցը,- և բոլոր մարդկանց կյանքի ռիթմը կախված է ինձանից: Արի պահմտոցի խաղանք և փորձիր գտնել սլաքներն ու դնել իրենց տեղը:
-Ոչ,-ասացի,-ես հիմա ժամանակ չունեմ, չէ որ դպրոց եմ գնալու:
Որոշեցի խորամանկ գտնվել: Միացրի հեռուստացույցը: Նայեցի մարմնամարզությունը , որը սկսվում է ժամը ութին, և կողմնորոշվեցի, որ կես ժամից պետք է լինեմ դպրոցում:
Դասերից հետո եկա տուն, իմ սովորական օրակարգով օրս անցկացրի : Իսկ երեկոյան նորից նայեցի մանկական հաղորդումը և ժամը ինն անց կես պառկեցի քնելու: Ու հանկարծ նորից նայեցի ժամացույցին : Մոտեցա, լարեցի և հետո քնեցի: Հաջորդ առավոտ իմ սիրելի ժամացույցն ինձ հետ հաշտվել էր, որովհետև սլաքները եկել էին իրենց տեղը, իսկ թվերը՝ ճիշտ շարքով դասավորվել:
Պարզ բարդ ածանցավոր բառեր
Պարզ Ածանցավոր Բառդ-բառեր
| յոթ | երեխայի | կինոնկար |
| ղեկ | տրամվայի | շականակագույն |
| սակայն | գործարանում | ավտոմեքենա |
| լեզվով | Թավջութակ ձկնորս | |
| Վարորդ էր | Հինգին | քարտաշ |
| հայր | ներկարար | |
| պրոֆեսոր | Սևահեր | |
| Մաթեմատիկա | շիկահեր | |
| բենզին | ||
| Հեծանիվ քշել |
| Պարզ | Ածանցավոր | Բառդ բառեր |
Անդրեասյան Օֆելյա 